Sayfa:  1 2 3 4 5 6 7 8 9 10  11  12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29  Geri  İleri

Nurgün Özdeş
05/07/2010 12:41
Canım Arkadaşım,

Biliyorum ki gidenleri azad etmek gerekir. Kendimiz için değil inan onlar rahat uyusun diye... Ne kadar zor biliyor musun? Ne çok sana benzeyen insan varmış etrafta meğer. İnanamıyorum bazen, başımı bir çeviriyorum sanki sen... sonra da öyle işte. Biliyor musun dün akşam yine bir düğüne katıldım ben, bir yıl sonra aynı gün. Ne kadar zor geldi bilemezsin. Şimdi bu sözleri senin yüzüne karşı söyleseydim mesela bir başkası için, gözlerini kocaman açıp, "Nurgüngün, hayat devam etmek zorunda" derdin. Ne kadar üzülürsen üzül günlük sorumluluklarını hiç ihmal etmezdin.Serhat`i kaybettiğimiz zamanları hatırlıyorum da, üzgün olduğun yüzünden belli olurdu da bize bir kelime etmedin. Hatta şimdi seninle konuşurken, o günlerde seni yeteri kadar anlayamadığımı düşünüyorum. Akıllı fikirli adamdın da bizim akıllar kısa geliyor işte bu noktada...

Can can, sevdiklerin dimdik ayakta, ellerinden geldiğince hayatla baş etmek için kararlılar ve senin bundan büyük gurur duyduğundan eminim. Daha da iyi olacaklar inan ki. Sakın merak etme ama mümkünse arada bir göz kulak ol tabii:) Belki oralardan daha kolay oluyordur bu işler. Onları sevginle sarıp sarmalayıp öyle gittiğinden eminim zaten canım arkadaşım.

İşte böyle, bir şaşkınlık hali oluyor yazarken, saçmaladıysam affet...

---

Ediz Çandır
05/07/2010 10:24
Sevgili Aydemir bey, aydınlık yüzünüzü ve yüzünüzden eksik olmayan gülüşünüzü o kadar çok özledim ki. Yokluğunuzu aradan ne kadar yıl geçerse geçsin hep hissedeceğim.

---

Zuhal Ülger-Asistanı
05/07/2010 09:27
Müdürümüzü kaybedeli dün 1 yıl oldu.Ne kadar hızlı geçmiş zaman..Daha dün gibi hala acısını yaşıyoruz...

Bugün sizi anmak için bölümümüzde lokum dağıtıcam.Murat Bey(Ertem)tatile giderken sıkı sıkı tembih etti,"atlamayalım Zuhal Hn."diye..
Nasıl atlarım,hiç unutmadım ki...

Rahat uyuyun müdürüm,sizi yaşatmaya devam ediyoruz..

---

Aytekin Şaman
04/07/2010 12:28
Bu gün içimizi yakan o acı günün 1. yılı.
Üzerinden geçen günlere rağmen bu yokluğa alışabilmiş değilim. Bir yıl içinde defalarca bir şeyler yazıp duygularımı ifade etmek istedim; ancak bu yokluğu kabullenemediğim içim hep yazılanları okumakla ve resimlere bakmakla yetindim. Çocukluğumuzun Alsancakta yaz tatillerinde beraber geçtiği tavla, dama çekişmeleri, Alsancak sokaklarını bisikletlerle dağıttığımız günler, fuar zamanı lunapark kaçamakları üzerinde 30 sene gibi bir süre geçmesine rağmen tatlı bir anı olarak, bu gün yaşanırcasına gözümün önünden akıp gidiyor. Seninle fiziksel olarak bir arya gelememek acı ama ne varki anılarım o kadar tazeki sen hep varsın aramızda.

---

  Sayfa:  1 2 3 4 5 6 7 8 9 10  11  12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29  Geri  İleri