- Son Görevi:
Müdür / Bilgi Teknolojileri Ürün ve Hizmet Teslim Bölümü - Son Görevine Atanma Tarihi:
03.11.2008 - Bankaya İlk Giriş Tarihi:
01.06.1989 - Doğum Tarihi / Yeri:
17.03.1964 / Gölcük - Üniversite/Bölüm:
O.D.T.Ü Elektrik ve Elektronik Mühendisliği Bölümü - Yabanci Dil:
İngilizce - Medeni Durum:
Evli, 1 çocuk - Görev Yaptığı Birimler/Subeler:
Bilgi İşlem Müdürlüğü
Sayfa: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Geri İleri
Hakan İNAN
20/07/2009 12:10
Aydemir Abi, aramızdan ayrılışına hala inanamıyorum. Seninle ilgili güzel olmayan hiçbir şey gelmiyor aklıma, sadece bir daha seni göremeyecek olmamız hariç.
Artun Aksu
20/07/2009 09:51
Kendimi çok kötü hissediyorum. 10 dakika önce öğrendim. her yanım tir tir titriyor. Ne kadar iyi bir insan. Mekanın cennet olsun. Ah iyi kalpli, nazik, kibar komşum. Sensiz ne kadar boş olacak mahallem.
Jeffrey Xavier
19/07/2009 22:57
With deepest condolences. May your soul find rest and may your loved ones find comfort in your memory.
Jeffrey Xavier
IBM - WS8.10b
Nevra Toktaş
19/07/2009 21:20
Bir varmış, bir yokmuş, bir zamanlar, küçük bir çocuk, kırkbeş yaşında olan babasını ,beraberce çıktıkları ve çok neşeli geçirdikleri bir tatilde geride, annesi ve ablasıyla kalarak, sonsuzluğa uğurlamış. Geride kalan olmak, çok zormuş ama sevgiymiş onları hep bir arada tutan, hayata bağlayan, yaşamlarını sürdürme gücü veren. Babalarıyla beraber yaşarken öğrendikleri, hatıraları, onları ne kadar çok sevdiği, onu ne kadar çok sevdiklerini hep hatırlamışlar, hep konuşmuşlar, hiç unutmamışlar. Hep sevginin , sevebilmenin ne kadar değerli olduğunu bilerek büyümüşler, hayatlarında hep sevgi çemberleri olmuş, birbirlerini sevmişler, arkadaşlarını sevmişler, okullarını sevmişler, mesleklerini sevmişler, evlerini sevmişler, eşlerini sevmişler, çocuklarını sevmişler…
Aradan yıllar geçmiş, çocuk büyümüş …
Bir gün çok kötü bir haber almış, yaz tatilindeyken, kırkbeş yaşında olan , çok sevdiği bir arkadaşını , ailesiyle çok neşeli geçirdikleri bir tatil sonrasında yine babası gibi sonsuzluğa uğurlamak zorunda kalmış. Geride çok sevdiği eşi ve biricik oğlu , annesi, babası ,kardeşi ,ailesi ve arkadaşları kalmış. Geride kalan olmak çok zormuş. Ama geride kalan olmakta öğrendiği bir şey varmış, öyle hatırlamış eskiyi. Sevgiymiş madem onları çocukken hayata bağlayan, o halde bunu mutlaka anlatmalıymış, arkadaşının en çok sevdiği , geride kalanlarına.
Sonsuzluğa uğurladığımız Sevgili Aydemir ‘imiz, neşeli , sıcak kanlı, sevgi dolu, özenliydin tüm ilişkilerinde, ne kadar yardımseverdin, yardım etmeyi severek yapardın, çalışkan, çok başarılı, sabırlı, düşünceli, saygılıydın. Çocuklarımıza anlatılacak, öğretilecek, örnek olunacak tüm özelliklerinle hep yanımızdaydın. En güzel mirasın canın oğluna ve eşine işte bunlar, tabii yüreğindeki kocaman sevgin , sevebilme yeteneğinden sonra geride kalan. “Hah , İşte Nef’te buradaymış “ derdin karşılaştığımızda . Dostluğun ne güzelmiş…
Bir varmış, bir yokmuş, yaşamda her şeyin bir sonu varmış. Ama bir tek şey sonsuzmuş, o da sevgimizmiş. Seni hep sevgiyle hatırlayacağız, bıraktığın izleri, diğer canın gibi sevdiklerini , sevgiyle koruyacağız.
Geride kalmak çok zormuş ama sevgiymiş onları hayata bağlayan, en çok sevdiklerinden öğrendikleri en güzel şeymiş, iyi ki onu tanımışlar, iyi ki onu çok sevmişler…
Sayfa: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Geri İleri
Hakan İNAN
20/07/2009 12:10
Aydemir Abi, aramızdan ayrılışına hala inanamıyorum. Seninle ilgili güzel olmayan hiçbir şey gelmiyor aklıma, sadece bir daha seni göremeyecek olmamız hariç.
Artun Aksu
20/07/2009 09:51
Kendimi çok kötü hissediyorum. 10 dakika önce öğrendim. her yanım tir tir titriyor. Ne kadar iyi bir insan. Mekanın cennet olsun. Ah iyi kalpli, nazik, kibar komşum. Sensiz ne kadar boş olacak mahallem.
Jeffrey Xavier
19/07/2009 22:57
With deepest condolences. May your soul find rest and may your loved ones find comfort in your memory.
Jeffrey Xavier
IBM - WS8.10b
Nevra Toktaş
19/07/2009 21:20
Bir varmış, bir yokmuş, bir zamanlar, küçük bir çocuk, kırkbeş yaşında olan babasını ,beraberce çıktıkları ve çok neşeli geçirdikleri bir tatilde geride, annesi ve ablasıyla kalarak, sonsuzluğa uğurlamış. Geride kalan olmak, çok zormuş ama sevgiymiş onları hep bir arada tutan, hayata bağlayan, yaşamlarını sürdürme gücü veren. Babalarıyla beraber yaşarken öğrendikleri, hatıraları, onları ne kadar çok sevdiği, onu ne kadar çok sevdiklerini hep hatırlamışlar, hep konuşmuşlar, hiç unutmamışlar. Hep sevginin , sevebilmenin ne kadar değerli olduğunu bilerek büyümüşler, hayatlarında hep sevgi çemberleri olmuş, birbirlerini sevmişler, arkadaşlarını sevmişler, okullarını sevmişler, mesleklerini sevmişler, evlerini sevmişler, eşlerini sevmişler, çocuklarını sevmişler…
Aradan yıllar geçmiş, çocuk büyümüş …
Bir gün çok kötü bir haber almış, yaz tatilindeyken, kırkbeş yaşında olan , çok sevdiği bir arkadaşını , ailesiyle çok neşeli geçirdikleri bir tatil sonrasında yine babası gibi sonsuzluğa uğurlamak zorunda kalmış. Geride çok sevdiği eşi ve biricik oğlu , annesi, babası ,kardeşi ,ailesi ve arkadaşları kalmış. Geride kalan olmak çok zormuş. Ama geride kalan olmakta öğrendiği bir şey varmış, öyle hatırlamış eskiyi. Sevgiymiş madem onları çocukken hayata bağlayan, o halde bunu mutlaka anlatmalıymış, arkadaşının en çok sevdiği , geride kalanlarına.
Sonsuzluğa uğurladığımız Sevgili Aydemir ‘imiz, neşeli , sıcak kanlı, sevgi dolu, özenliydin tüm ilişkilerinde, ne kadar yardımseverdin, yardım etmeyi severek yapardın, çalışkan, çok başarılı, sabırlı, düşünceli, saygılıydın. Çocuklarımıza anlatılacak, öğretilecek, örnek olunacak tüm özelliklerinle hep yanımızdaydın. En güzel mirasın canın oğluna ve eşine işte bunlar, tabii yüreğindeki kocaman sevgin , sevebilme yeteneğinden sonra geride kalan. “Hah , İşte Nef’te buradaymış “ derdin karşılaştığımızda . Dostluğun ne güzelmiş…
Bir varmış, bir yokmuş, yaşamda her şeyin bir sonu varmış. Ama bir tek şey sonsuzmuş, o da sevgimizmiş. Seni hep sevgiyle hatırlayacağız, bıraktığın izleri, diğer canın gibi sevdiklerini , sevgiyle koruyacağız.
Geride kalmak çok zormuş ama sevgiymiş onları hayata bağlayan, en çok sevdiklerinden öğrendikleri en güzel şeymiş, iyi ki onu tanımışlar, iyi ki onu çok sevmişler…
Sayfa: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Geri İleri
Üzerlerine tıklayarak imajların büyük halini görebilirsiniz.Tüm fotoğrafları görmek için tıklayınız..
