Sayfa:  1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21  22  23 24 25 26 27 28 29  Geri  İleri

Nuran Salar (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:20
"Ankara`da yuksek lisans yaparken kaldigim bir ev vardi. Allahin o eski en soguk Ankara gunlerinden birinde elektrikler kesildi ve tabi kaloriferler. Donmak uzereyken Aydemir`e telefon edip siginma talep ettim. Uzun uzun gulerek talebimi kabul etti. Meclisin bahcesini kurtlarin bastigi o tipide onun evine ulastim... oyle sicak ve guzel bir karsilamaydi ki aliskanlik yapacagini o da bildigi icin bana evinin anahtarini verdi. Cok da ise yaradi o anahtar. Sonra ben onun evinin yakinlarinda bir ev kiraladim. Sonra o ve bir baska arkadasim benim cilgin projelerimi ciddiye alarak o kibrit kutusu kadar evin kapilarini farkli farkli renklere boyamama yardim ettiler. Kapilari boyarken birbirlerini kesfettiler. Sonra... sonrasi iste kasifler bir sure sonra baska kitalari kesfe cikmak istediler... baska kapilar boyanmadi, bi daha da Ankara o kadar soguk olmadi ve biz birbirimizden koptuk. Belki fazla buyuduk, belki tercihlerimizin birbirimizin hosuna gitmeyecegini

dusunduk. Belki de hicbiri. Sadece yollarimiz farklilasti ve birbirimizi gormekten vazgectik.

Yaslanmak boyle bi sey iste. Bir yandan onumuzdeki sure kisalirken ote yandan gecmisimizin taniklarini da birer birer yitiriyoruz. Gelecek kisaliyor, gecmis ise parcalar halinde karariyor. Cok uzgunum.

Aydemircigim, bi gun gorusecegimizi biliyorum. Ama her zamanki bencilligimle bunun kisa bir zamanda olmamasini diliyorum. Optum kocaman gozlerinden."

---

Reha Bozkurt (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:20
"Aydemir`e...

Elveda bile diyemeden bizlere,
Uçup gitti BAL yuvasından yüreği büyük bir güvercin.
Beyazlar içinde yükselip bir melek gibi gökyüzüne,
Akıp gitti son yolculuğuna sevenlerin omuzlarında.
Sarıl bizlere... Seninle konuştuğumuz o günlerin sıcaklığıyla.
Üşümeye başladı bedenlerimiz sensizliği hissettikçe.
Kimbilir kaç kabuk bağlayacak kalpler, sen gittiğinden bu yana
Kaç damla göz yaşı akıp gidecek yüreklere, söndürmek için yokluğunun alevini.
Seyrederken aileni bilemediğimiz alemlerden,
Destek olacağız emanetlerine bizler bu alemde.
Aramıza “büyük gelip büyük giden” dost,
Hatırlayacağız yüreklerde bıraktığın lezzetleri.
Ve selam durup, el sallayıp ardından.
Görüşmek üzere hoşça kal,
Belki ruhlar aleminde belki de bir rüya sahnesinde.
===========================================
Ve Cem Karaca parçasından alıntıyla son söz...
Hep bir BAL’lı BALdaşlıyız,
Biz bize benzeriz, birbirimize kenetiz..."

---

Serpil Alptekin (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:19
“Aydemir`den cok ailesi ile adeta akraba gibiyim (ki bugun de onlarin
arasinda idim ). Aydemir`le son yillarda gorusmelerimiz hep hastane koridorlarinda oldu (anne ya da babasinin rahatsizliklarinda) . En sonuncuda bir gun oturup sohbet icin bulusalim da
su hastalikta gorusme muhabbetini kiralim esprisini yapmistik , ne yazik ki
sonraki gorusmemiz hastaliktan da beter oldu..Sibel`in tanimladigi aynen
benim de gozumde canlanan Aydemir..Dost guvenilir sakin koca adam..Bugun
orada geride cok guzel izler birakmis bir adami ugurladik...”

---

Özgen Konyalıoğlu Tokatlıgil (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:18
“Olum ne garip. Aydemir hakkinda bunca yazilanlara bakiyorum da, insanin bunlari sagliginda okuyamamis olmasi olume ait onca haksizligin arasinda ayri absurd bir haksizlik gibi geliyor. Ben Aydemir ile bazilariniz kadar yakin degildim. Acikcasi sanirim en son 25. yil toplantisinda gormustum. Ama ne tuhaf, yazdiklarinizla tanimlanan Aydemir benim de kafamdaki Aydemir ile birebir ortusuyor. Yani adam ne kadar temiz, net bir adammis ki onu cok yakindan tanimasam bile o herkese kendini anlatan bir tabloyu cizmis aslinda... Dun diger arkadaslarimin bir baska arkadasimin tabutunu tasimasini izlemek bana tarifsiz agir geldi.
Hayat o kadar zalim, o kadar adaletsiz ki bazen yuregimin bunlari daha fazla kaldiramayacagini dusunuyorum.”

---

  Sayfa:  1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21  22  23 24 25 26 27 28 29  Geri  İleri