- Son Görevi:
Müdür / Bilgi Teknolojileri Ürün ve Hizmet Teslim Bölümü - Son Görevine Atanma Tarihi:
03.11.2008 - Bankaya İlk Giriş Tarihi:
01.06.1989 - Doğum Tarihi / Yeri:
17.03.1964 / Gölcük - Üniversite/Bölüm:
O.D.T.Ü Elektrik ve Elektronik Mühendisliği Bölümü - Yabanci Dil:
İngilizce - Medeni Durum:
Evli, 1 çocuk - Görev Yaptığı Birimler/Subeler:
Bilgi İşlem Müdürlüğü
Sayfa: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Geri İleri
Elif Garipağaoğlu (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:17
“Her kadin hayatinda bir abi, bir baba figurune ihtiyac duyar. Kendi basina ayakta da durabilse, ihtiyac duymadigini iddia da etse, ona karşiliksiz destek veren, koruyan, kollayan birileri olsun ister hayatinda. Bu talep etmekle olmaz, çogu erkek boyle bir manevi sorumluluktan kacar, pek cogu da beceremez zaten.
Benim boyle iki arkadasim oldu. Biri Serhat digeri Aydemir. Universite yillarinda bekar evleri vardi. Serhat, Aydemir, Erkan ve Ahmet birlikte kalirlardi. Cumartesi aksamlari onlara gitmeye bayilirdim. Abuk, subuk yemekler yapip onlarin ustunde denerdim, zavallilar hiç seslerini cikarmadan ve gayet mutlu yerlerdi. Hayatimizin en mutlu zamanlariydi galiba. Henuz yirmili yaslarda bile degildik, hayallerimiz vardi, umutluyduk.
Sonradan da her derdimde onlara gittim, bana akil ve huzur versinler diye. Yanimda olmadiklarinda da onlarin varligini bilmek hep guclu kildi beni.
Serhat gittiginde kendimi avutabildim. Boyle yasamak ona yakismiyordu cunku. Ama simdi Aydemir icin ne denir, nasil katlanilir bilmiyorum.
Her neredelerse umarim birlikte ve mutludurlar...”
Ozan AZBAZLAR (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:17
“Yazi yazmayi oldum olasi sevmemisimdir. Gozlerim hala doluyor, ellerim hala titriyor yazarken.
Yalnizca aileler arasi dostlugum yoktu Aydo ile. Ayni zamanda bizim musterimizdi İs Bankasi.
Ben sinirli bir adamimdir. Hatta bazen deliririm de.
Hangimiz gordu Aydemir’i ozel hayatinda bir gun karsisindakine bagirirken, veya sinirden yuzunu asmis olarak dururken?
Arkadasligi yaninda is hayatinda da cok ozel bir insani kaybetmis olmanin uzuntusunu yasiyorum.
Boylesine hayatla barisik bir insanin kaybini kabul etmek hic kolay degil.
Gulen gozleri, koca vucudu ve hep hatirlanacak vurgulamalari ile hicbir zaman unutulmayacak bir insani kaybettik. Huzur icinde yatsin”.
Teoman Coşkun (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:16
“Bu durumda ne denir bilemiyorum ki? Hayat iyiler, çevresine güzellikler yayan biri için bu kadar kısa olmamalı.Tüm sevenlerinin başı sağolsun”.
Baskın Kocabaş (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:16
“Cok bildik olsa da her defasinda yeni tanistigimiz ölüm!!!Aydemir` imizin
aci kaybi ile hepimizi derinden yaraladi. Yattigin yerde huzur bul arkadasim”.
UNTER
“Başka söz yok”.
Sayfa: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Geri İleri
Elif Garipağaoğlu (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:17
“Her kadin hayatinda bir abi, bir baba figurune ihtiyac duyar. Kendi basina ayakta da durabilse, ihtiyac duymadigini iddia da etse, ona karşiliksiz destek veren, koruyan, kollayan birileri olsun ister hayatinda. Bu talep etmekle olmaz, çogu erkek boyle bir manevi sorumluluktan kacar, pek cogu da beceremez zaten.
Benim boyle iki arkadasim oldu. Biri Serhat digeri Aydemir. Universite yillarinda bekar evleri vardi. Serhat, Aydemir, Erkan ve Ahmet birlikte kalirlardi. Cumartesi aksamlari onlara gitmeye bayilirdim. Abuk, subuk yemekler yapip onlarin ustunde denerdim, zavallilar hiç seslerini cikarmadan ve gayet mutlu yerlerdi. Hayatimizin en mutlu zamanlariydi galiba. Henuz yirmili yaslarda bile degildik, hayallerimiz vardi, umutluyduk.
Sonradan da her derdimde onlara gittim, bana akil ve huzur versinler diye. Yanimda olmadiklarinda da onlarin varligini bilmek hep guclu kildi beni.
Serhat gittiginde kendimi avutabildim. Boyle yasamak ona yakismiyordu cunku. Ama simdi Aydemir icin ne denir, nasil katlanilir bilmiyorum.
Her neredelerse umarim birlikte ve mutludurlar...”
Ozan AZBAZLAR (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:17
“Yazi yazmayi oldum olasi sevmemisimdir. Gozlerim hala doluyor, ellerim hala titriyor yazarken.
Yalnizca aileler arasi dostlugum yoktu Aydo ile. Ayni zamanda bizim musterimizdi İs Bankasi.
Ben sinirli bir adamimdir. Hatta bazen deliririm de.
Hangimiz gordu Aydemir’i ozel hayatinda bir gun karsisindakine bagirirken, veya sinirden yuzunu asmis olarak dururken?
Arkadasligi yaninda is hayatinda da cok ozel bir insani kaybetmis olmanin uzuntusunu yasiyorum.
Boylesine hayatla barisik bir insanin kaybini kabul etmek hic kolay degil.
Gulen gozleri, koca vucudu ve hep hatirlanacak vurgulamalari ile hicbir zaman unutulmayacak bir insani kaybettik. Huzur icinde yatsin”.
Teoman Coşkun (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:16
“Bu durumda ne denir bilemiyorum ki? Hayat iyiler, çevresine güzellikler yayan biri için bu kadar kısa olmamalı.Tüm sevenlerinin başı sağolsun”.
Baskın Kocabaş (Bal'82 arkadaşı)
14/07/2009 08:16
“Cok bildik olsa da her defasinda yeni tanistigimiz ölüm!!!Aydemir` imizin
aci kaybi ile hepimizi derinden yaraladi. Yattigin yerde huzur bul arkadasim”.
UNTER
“Başka söz yok”.
Sayfa: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 Geri İleri
Üzerlerine tıklayarak imajların büyük halini görebilirsiniz.Tüm fotoğrafları görmek için tıklayınız..
